Bolivia

Het Titicaca meer

Nog maar net de grens over en we merkten meteen dat de Boliviaanse mensen een stuk chagerijniger reageren. Hebben ze een hekel aan toeristen?? Kunnen ze ons niet goed verstaan? Gelukkig was de stad Copacabana, de eerste plek die we bezochten in Bolivia, erg gezellig. Deze stad ligt aan het Titicaca meer op een hoogte van ongeveer 3800 meter. Gelegen tussen Bolivia en Peru, is het 1 van de hoogste meren in de wereld. Dit moesten wij natuurlijk bezoeken!

De bergen verschillende soorten popcorn waar Bolivia bekend om staat

De haven van copacabana

We hebben een dagtrip gemaakt naar het eiland 'Isla del Sol'. Met een bootje zijn we aan de noordelijke kant van het eiland afgezet en zijn zo naar zuid gelopen. Prachtig om het stille blauwe water te zien met de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. Onderweg kwamen we zo nu en dan wat dieren tegen en zijn we langs enkele kleine 'dorpjes' gelopen. Het eiland en het meer gaven ons een relaxt en rustgevend gevoel.

Een beetje terug in Azie... 

Na Copacabana zijn we naar de hoofdstad van Bolivia gegaan, tevens de hoogst gelegen hoofdstad van de wereld (3650 m): La Paz. Blijkbaar is het gewoonlijk in Bolivia om te staken dus ook deze dag was de weg om La Paz in te komen afgesloten. Maar geen probleem, onze buschauffeur wist een andere alternatieve route. Een route dwars door het platteland. Bijna lagen we op z'n kant...maar gelukkig weten bolivianen hier goed mee om te gaan :)

"Welkom in La Paz". Een enorm grote stad gelegen in een dal. Prachtig om vanaf bovenaf te zien maar ook een chaos. Aan de buitenkant van la Paz ligt de stad el Alto, waar alle arme mensen wonen die in de hoofdstad werken. Vanwege hun onder ontwikkeling zijn ze niet toegestaan om in la paz zelf te wonen, vandaar dat ze hun eigen stad hebben gecreeerd.

Vanaf el Alto stroomt er een waterval van huizen het dal in, erg apart om te zien.

La Paz

El Alto

La Paz is druk maar heeft een gezellige sfeer. Overal, maar dan ook echt overal, zijn straat-marktjes. Elke wijk heeft zijn eigen 'thema'. Zo hebben we fruit-, kleding-, schoenen-, verzorgings producten-, heksenmarkten etc. gezien. Het was zelfs lastig om wat restaurantjes te vinden aangezien ze overal eten op straat verkochten. Maar is het straat eten te vertrouwen of niet?? Om het zekere voor het onzekere te nemen, zijn we toch voornamelijk in restauranten gaan eten.

In ons gezellige hostel hebben we nog een aantal leuke mensen ontmoet waarmee we onder andere samen markten hebben bezocht, het uitzicht hebben gezien vanaf de el Alto, een worstel wedstrijd hebben bijgewoond, natuurlijk het uitgaansleven hebben verkend en heerlijk hebben gegeten. 

Hoewel de bolivianen ons nog steeds niet al te vriendelijk leken, zagen ze er wel interessant uit. Velen vrouwen dragen nog folklorische kleding wat bestaat uit verschillende lagen rokken, meerdere bovenstukken over elkaar heen met als bovenlaag een vest en een soort schort (denk aan kookschort maar dan wijder), hun lange haar in 2 vlechten en een hoge hoed. Ook mannen dragen speciale bol-hoeden wat het chic maakt. Apart om in zo'n grote stad de diversiteit te zien; deze speciaal geklede mensen en de modern geklede mensen door elkaar. Alles is mogelijk. Het gaf ons weer een beetje het gevoel terug in Azie te zijn. :)

 

 

  

Huayna Potosi; 'de makkelijkste 6000 meter van de wereld'

De Huayna Potosi berg ligt dichtbij de stad La Paz en wordt ook wel 'de makkelijkste 6000m berg van de wereld' genoemd. Waarom zouden wij deze uitdaging niet aan gaan? :) Met zijn tweeen en 1 gids zijn we twee dagen deze berg vol met sneeuw gaan beklimmen. Iets wat wij beiden nog nooit gedaan hadden. 

Dag 1 zijn we tot een hoogte van 5130m geklommen bepakt met een grote backpack van ongeveer 12 kilo.Geen pretje, maar goed er moest een slaapzak mee, sneeuwboots, een ijshaak, crampons, meer kleding, veel chocolade etc. Tja, waarom niet. Dit was zwaar, mede door de enorme hoogte waardoor je snel buiten adem raakt en je maar heel langzaam kunt lopen. 

We hebben een nacht geslapen in een klein huisje, waar we een prachtig uitzicht hadden! Helaas moesten we in de kou naar onze toilet (een mini hokje) buiten lopen die op 10 meter afstand stond. Wegens de hoogte heb je minder trek en kun je niet goed slapen. Toch moesten we eten om wat energie te krijgen voor de zware dag erna!

02.00 uur snachts zijn we opgestaan. Ontbeten, AL onze equipment aangedaan en vervolgens zijn we vertrokken. Na bijna niet geslapen te hebben en met weinig energie, was het best zenuwslopend om dit avontuur aan te gaan. In het donker stonden we onderaan het besneeuwde gebied.. We werden met zijn drieen aan een touw vastgeklikt en waren toen echt klaar om te vertrekken. Met het beetje licht van onze hoofdlampjes en de bijna volle maan gingen we stap voor stap de berg op. Een hele speciale ervaring, zeker omdat we daar helemaal alleen in het donker liepen zonder ons van de omgeving bewust te zijn. 

Vanwege het te laat vertrekken (de zusters smidt weer :P ) en het langzaam lopen, zijn we niet tot de top gekomen (6088 m). Wel hebben we een hoogte van 5750 m bereikt! De zonsopgang met het uizicht was adembenemend! Het was misschien iets te hoog gegrepen voor ons, maar zeker de moeite waard geweest om te proberen!

Natuurlijk zijn we super trots op onszelf! Juist omdat we uit een land komen ONDER zeeniveau ;)

Sucre

Na een lange tijd in en rondom La Paz geweest te zijn, gingen we naar onze volgende bestemming: Sucre, de voormalige hoofdstad van Bolivia. Ook deze stad had een goede sfeer. Wederom zaten we in een leuk hostel en hebben we lekker buiten in de zon gezeten (omdat het een stuk lager ligt, is het ook een stuk warmer) en eindelijk eens gebruik gemaakt van de keuken :). Dichtbij ons hostel was een grote markt, waar we alle ingredienten hebben gekocht om een goede grote salada te maken. Heerlijk weer eens groenten aangezien in Latijns Amerika gemiddeld de dishes bestaan uit vlees, frietjes,rijst en als je geluk hebt 1 tomaatschijfje.

In deze stad hebben we verder lekker rond gelopen en zijn we een avondje gaan stappen met Hanae (duitse meid ontmoet tijdens de salkantay trekking, peru). Hoewel we er niet echt fancy uitzagen met onze backpackers kleding, besloten we plots toch naar een studentenfeest te gaan en ons te mixen tussen alle starende 18 jarige studentjes die in rijen op cumbia muziek dansten. Is weer eens wat anders he ;) 

Onze laatste avond hebben we in cafe Amsterdam gegeten; eindelijk weer heerlijke satesaus op en een pannenkoek.Een beetje home in bolivia! Om even wat anders te horen dan Cumbia muziek, zijn we naar een salsa bar gegaan. Leuk, maar het blijft toch veel van hetzelfde.

Uyuni

Vanuit Uyuni hebben we met 6 man in een jeep een drie daagse tour gemaakt om de prachtige hoogvlaktes en bergketen van de Altiplano te bezoeken. De eerste dag bestond uit een bezoek aan een treinen kerkhof en de grootste zoutvlakte van de wereld (meer dan 12000 km2). Het contrast tussen de blauwe lucht en de enorme oppervlakte zout is prachtig om te zien. Door teveel regenval in de voorgaande weken, moesten we met onze jeep voor enkele tijd door ongeveer 30 cm water rijden. De weerspiegeling van de bergen in het water samen met de wolken was adembenemd!

Tussendoor nog gestopt bij Isla Pescado (Vis Eiland), waar enorm veel cactussen te zien waren. Die nacht geslapen in een zouthostel. Op dag 2 en dag 3 hebben we veel verschillende landschappen gezien. Groen, bergen, lagunes, volkanen, sneeuw, lamas, flamingos, rotsen etc. Helaas zijn we 1x vast komen te zitten met de auto in de sneeuw. 30 minuten buiten wachten met -10 graden was toch niet zo'n pretje. Gelukkig is het onze gids toch gelukt de auto weer in beweging te krijgen en konden we zo'n 15 minuten later heerlijk in een hot spring opwarmen, met natuurlijk weer een prachtig uitzicht. Gaaf om met een jeep door zulke landschappen te rijden, want op een andere manier kun je er niet komen. :)

Zout hostel

Vast in de sneeuw...

Na Uyuni zijn we met de nachttrein naar Tupiza (stadje vlakbij de grens van Argentinie) gegaan. Hier zijn we maar kort gebleven. Wel een lief stadje, maar overdag erg rustig. Veel restaurants en winkels waren gesloten wegens de siesta. 
Vanuit hier zijn we de grens over gegaan richting Salta in Argentinie; het land van de steak, wijn en tango! :)  AI AI AI!